آیا تاکنون از خود پرسیده‌ایم که چرا باید پدیده‌ی باارزشی چون باران که ذاتا رحمت است تبدیل به نعمت و بروز خسارت جانی و مالی و روانی شود؟ انسان‌ها همواره وفور نعمت باران را از خداوند استمداد می‌کنند ولی چرا پس از وقوع ، در اداره و مدیریت آن دچار مشکل می‌شویم؟

مهندس «خدابخش داودی‌نصر» کارشناس ارشد کشاورزی و دبیر جامعه‌ اسلامی مهندسین ایلام، با ارسال یادداشتی به ایسنا، منطقه ایلام، دلایل پدیده‌ی سیل را بررسی کرده است:

در عصری که اطلاعات و ارتباطات و فناوری با شتاب زیاد در حال تحول هستند عقل و منطق حکم می‌کند که مدیران اجرایی کشور باید بیش از پیش خود و سازمانی که به آن تعلق دارند را به روش‌های تازه ، خلاقیت، نوآوری، انعطاف‌پذیری ، کار کارشناسی و مهندسی، مشورت و آینده‌نگری مجهز نمایند.

مدیریت علمی، به‌روز و منطقی حوادث را از حالت بحران خارج می‌کند. عدم آمادگی و غافل‌گیر شدن مسئولان به اصطلاح ستاد بحران، حکایت از فقدان دوراندیشی، خطای محاسباتی، و سنجش و تحلیل غلط آنان از پدیده‌های طبیعی دارد. بحران ناشی ا زسوء مدیریت فراتر از اثرات مخرب احتمالی سیل است.

سیل در برخورد با سد محکمی به نام تدبیر و دوراندیشی نمی‌تواند اثر تخریبی چندانی داشته باشد. مدیران شایسته، دلسوز و کارآمد به راحتی می‌توانند خسارت جانی و مالی و روانی سیل را با کمترین هزینه و بر اساس اولویت‌ها و تخصیص بهینه منابع به حداقل برسانند. مدیرانی که از اشتباهات گذشته درس عبرت بگیرند و آینده‌نگر و دوراندیش باشند و قاطبه مردم به ویژه کارشناسان را با خود همراه کنند در حوزه کاریشان از واژه‌ی تلخی به نام بحران ، خبری نخواهد بود.

سپردن کار به افراد کاردان و پاسخگو و اجرای مهندسی به‌موقع فعالیت‌های عمرانی در حوزه شهرها و روستاها به ویژه آبخیزداری و آبخوان‌داری و اصلاح و احیاء جنگل‌ها و مراتع و فضای  سبز، در جمع هزینه آنها در یک سال شاید به ۱۰ درصد خسارت ناشی از یک دوره سیل در استان نرسد میزان خسارت سیل را می‌تواند به حداقل ممکمن برساند.

در مورد زلزله که قابل پیش‌بینی نیست به صورت مرتب مانور زلزله برگزار می‌کنند و هزینه‌های زیادی را به کشور تحمیل می‌کنند و این درحالی است که در مورد سیل و سیلاب‌های احتمالی که به راحتی قابل پیش‌بینی هستند هیچ‌گونه هزینه‌ای برای ایجاد آمادگی و کاهش خطرات متقبل نمی‌شوند.

خسارت‌های امروز سیل ریشه در تصمیم‌های نسنجیده و محاسبات ناقص و غیرعلمی مدیران گذشته  و فعلی دارد و ننگ‌بارتر اینکه مدیران مدیران فعلی با عدم عبرت از گذشته و مجهز نکردن خود به علوم و روش‌های جدید ، این دور باطل را طی و به تحمیل هزینه به بیت‌المال ادامه می‌دهند.

بنابراین باید برای مدتی اندک به موضوع بحران مدیریت و ریشه‌یابی و رفع بحران خودساخته فکر کرد و با هرس و غربال مدیران نالایق و ناکارآمد به ترسیم بهتر و مطلوب‌تر آینده پرداخت  ومدیران همیشه غافلگیر را بیش از این به زحمت نیندازیم و با سپردن بار امانت سنگین  مدیریت به اهلش به ویژه جوانان ، شاهد رشد و رونق و نشاط بیشتر در جامعه باشیم.منبع: ایسنا